Inovasi penjagaan produk segar

Oleh KHAIRUNNISA SULAIMAN
Gambar HAYAT SUEET



Dr. Zaulia Othman menunjukkan sayur-sayuran yang diproses secara minimum.

Gaya hidup moden menyebabkan semuanya harus mudah, ringkas dan cepat termasuklah tugasan memasak. Ada yang gemar memasak tetapi masalahnya tugasan renyah seperti menyediakan bahan mentah yang mengambil masa.

Malah, masalah berkenaan juga dihadapi oleh industri kecil dan sederhana (IKS) yang terlibat dalam penyediaan makanan.

Biasanya IKS penyediaan makanan menghadapi masalah tenaga buruh bukan saja untuk menyediakan bahan mentah yang banyak malah bahan mentah yang disimpan tidak tahan lama.

Bermula dengan kajian bagi Angkatan Tentera Malaysia (ATM) untuk membawa bahan mentah dalam kapal bagi jangka masa lama, Institut Penyelidikan dan Kemajuan Pertanian Malaysia (MARDI) telah mengujinya bagi diaplikasi di pasaran tempatan.

Pegawai Penyelidik Pusat Penyelidikan Hortikultur, MARDI, Dr. Zaulia Othman yang menjalankan kajian berkenaan berkata, inovasi tersebut amat sesuai bagi mendapatkan bahan mentah berkualiti tinggi.

"Hampir semua sayuran sama ada berdaun, berbuah, berbunga, berubi atau rizom sesuai bagi menghasilkan hirisan segar sayur-sayuran," katanya semasa ditemui di pejabatnya di Serdang, Selangor baru-baru ini.

Dr. Zaulia menambah, hirisan segar sayur-sayuran merangkumi sayur-sayuran sedia dimakan segar sebagai ulam, untuk hiasan, sedia dimasak atau diproses.

Kualiti dan kesegaran produk ini dikekalkan seperti keadaan asalnya jika disimpan dalam suhu dan pembungkusan yang sesuai agar hirisan segar sayuran tidak cepat rosak berbanding kaedah penyimpanan normal.

"Perubahan yang berlaku semasa operasi penyediaan menyebabkan sayur yang diproses secara minimum tidak dapat disimpan lama dan boleh menyebabkan kerugian kepada para penjual dan juga pengguna," katanya.

Bagaimanapun, melalui kaedah penyediaan dan penyimpanan yang sesuai telah dikaji di MARDI mendapati kesegaran produk dan keselamatan hirisan segar sayur terjamin.

Terdapat hirisan segar sayur-sayuran yang mempunyai jangka hayat simpanan yang panjang seperti bawang besar sehingga enam minggu dan disimpan pada suhu 2 darjah Celcius.

Sementara hirisan segar cili, sawi, kubis dan kacang panjang boleh disimpan selama tiga minggu, manakala timun hanya boleh bertahan selama dua minggu pada suhu 2 darjah Celcius.

Dr. Zaulia berkata, hayat simpanan bertambah pendek jika disimpan pada suhu lebih tinggi daripada 2 darjah Celcius manakala hirisan segar sayur-sayuran hanya bertahan dua hari pada suhu 25 Celcius.

Hirisan segar sayur-sayuran dilakukan melalui beberapa proses bermula dengan pemilihan bahan mentah berkualiti tinggi terus dari ladang.

Sayuran yang dipilih akan menjalani proses pra kondisi dengan menyimpannya pada suhu lima hingga 10 darjah Celcius selama semalaman bagi membuang haba ladang dan menyediakan sayuran dalam keadaan sejuk semasa diproses.

Selepas itu sayuran akan dibersihkan dengan air paip sebelum direndam sekejap dengan agen sanitasi, dipotong secara manual atau menggunakan mesin.

Kemudian sayuran akan direndam dalam kalsium klorida dalam suhu dua darjah Celcius bagi mengekalkan tekstur dan mengelakkannya menjadi warna perang.

Dr. Zaulia berkata, sayur-sayuran boleh disediakan dalam pelbagai bentuk hirisan mengikut kegunaan dan kaedah penyediaan, bentuk dan saiz potongan berbeza mengikut jenis sayur dan kelaziman sayur tersebut dimasak atau dimakan.
Sumber:Utsuan Malaysia

Walit World bangun industri burung walit

PORT DICKSON 8 Nov. - Melihat potensi industri burung walit yang dijangka menyumbang sebanyak RM5 bilion kepada pendapatan negara menjelang 2015, Walit World Sdn. Bhd. mengambil inisiatif membangunkan kawasan industri ternakan burung walit di Tanjung Agas, Teluk Kemang.

Melalui projek yang dinamakan Walit World Tanjung Agas Ecopark itu, syarikat tersebut menawarkan peluang perniagaan kepada individu yang berminat untuk membeli hartanah 'rumah burung'.

Pengurus projek, Mohd Nasir Che Fa berkata, hak milik tanah diberikan kepada pemilik rumah burung walit yang dibangunkan secara berpusat di kawasan burung walit di daerah ini.

Menurut beliau, pihaknya menawarkan tapak seluas 2,100 kaki persegi di kawasan tersebut dengan rumah burung setinggi dua setengah tingkat yang bersaiz 20 kaki lebar dan 50 kaki panjang

"Rumah burung walit ini turut dilengkapi peralatan audio terkini untuk memanggil burung tersebut. Harga yang ditawarkan bagi sebuah rumah ialah RM320,000," katanya di sini hari ini.

Beliau menambah, pembangunan kawasan seluas 5.2 hektar itu telah mendapat kelulusan daripada pihak berkuasa tempatan (PBT), Majlis Perbandaran Port Dickson (MPPD) dan mendapat sokongan serta khidmat nasihat Jabatan Perkhidmatan Veterinar (JPV).

"Lokasi ini sangat strategik iaitu dalam kawasan kampung berhampiran pertemuan muara Sungai Linggi dan Selat Melaka serta dikelilingi rimbunan pokok bakau yang sememangnya kaya dengan punca makanan yang sesuai dengan koloni burung walit," katanya.

Mohd Nasir memberitahu, khasiat sarang burung walit ini terbukti sejak dulu lagi yang mampu melancarkan fungsi paru-paru, melancarkan perjalanan darah, menambah daya ketahanan badan, meningkatkan kekuatan jantung dan banyak lagi kebaikan kepada kesihatan manusia.

"Disebabkan oleh khasiat dan nilai perubatannya yang tinggi, sarang burung walit sangat berharga dan mendapat permintaan yang tinggi di peringkat antarabangsa.

"Harga sarang burung walit di pasaran boleh mencecah RM5,000 sekilogram bagi yang belum dibersihkan mengikut gred, dan nilainya akan meningkat sekali ganda apabila memasuki pasaran antarabangsa," katanya.

Beliau menambah, industri ternakan burung walit menjanjikan keuntungan sampingan yang lumayan malah menawarkan cabang perniagaan keluarga yang boleh diwarisi dari satu generasi ke satu generasi.

"Melabur melalui pembelian sebuah rumah burung walit beserta tapak rumah di Walit World Tanjung Agas Ecopark, pasti menjanjikan pulangan modal dan keuntungan yang lumayan," katanya.

Maklumat mengenai Walit World Tanjung Agas Ecopark boleh diperoleh menerusi http://worldofwalit.blogspot.com.

Sumber:Utsuan Malaysia

Jan Hulsen kaji isyarat lembu

Oleh KHAIRUNNISA SULAIMAN
Gambar RASHID MAHFOF



Jan Hulsen (tengah) memeriksa timbunan makanan ternakan yang terdiri daripada tongkol dan batang jagung.




SETIBA saja di ladang ternakan lembu tenusu Ladang Pa'abas di Alor Gajah Melaka, pakar lembu dari negara kecil Belanda, Jan Hulsen terus ke tempat makanan ternakan yang penuh dengan rumput dan tongkol jagung diperam.

Jan dengan selamba memasukkan tangannya ke dalam timbunan makanan ternakan yang lembap dan berbau masam.

Timbunan campuran rumput basah, jagung dan pelepah sawit menimbun di dalam sebuah kereta tolak.

Beliau hanya menggelengkan kepala melihat makanan ternakan yang mungkin tidak sesuai bagi lembu tenusu.

Setelah itu beliau ke ladang ternakan dan meninjau kawanan lembu yang sedang berehat di dalam kandang.

"Lembu yang gemar duduk dan berehat di lantai kandang biasanya mempunyai masalah atau tidak sihat.

"Sebagai penternak kita perlu memastikan ternakan sentiasa bersih, cergas dan sihat," katanya.

Warga Belanda yang lahir dan membesar dalam persekitaran ladang ternakan lembu tenusu ini amat meminati bidang ternakan.

Hulsen melanjutkan pelajaran dalam bidang sains veterinar dan berminat dalam bidang komunikasi ternakan.

Beliau menghabiskan masa tiga tahun di ladang hanya untuk mengkaji mengenai haiwan ternakan sebelum turun ke padang bagi membantu penternak dalam memantau keperluan ternakan serta isu pengurusan lain.

Baginya ternakan sentiasa 'memberitahu' keadaan mereka dan penternak yang peka akan sentiasa memantau dalam penyediaan penjagaan kesihatan, tempat tinggal serta memastikan makanan yang sihat dan mencukupi.

Konsep cow signal yang dibangunkan oleh Hulsen kini dapat membantu penternak mendapatkan maklumat serta menggunakannya bagi meningkatkan kebajikan, kesihatan dan produktiviti lembu dalam keadaan yang paling praktikal.

"Sebagai penternak kita perlu tahu bahasa ternakan dan 'berbicara' dengan mereka sebaik mungkin bagi memastikan kebajikan mereka," katanya

Bersama-sama syarikatnya Vetvice, Hulsen membangunkan konsep isyarat lembu dan menulis beberapa siri buku cow signal meliputi penjagaan kaki, kesuburan serta pembiakan.

Vetvice menceburkan diri dalam memberikan sesi ceramah dan latihan secara aktif di lebih 30 buah negara seluruh dunia yang mempunyai ladang ternakan.

Siri bukunya Pertanian Masa Depan melangkaui apa yang diperlukan oleh ternakan dan memberi penekanan mengenai pengurusan ternakan terutama dalam ladang ternakan lembu tenusu.

Hulsen ke negara ini atas jemputan syarikat pengeluar produk tenusu terkemuka negara Dutch Lady Milk Industries Berhad (DLM) bagi meninjau perkembangan sekali gus meningkatkan industri ternakan lembu tenusu.

Antara ladang yang dilawatinya ialah Ladang Lembu Air Pa'abas, Alor Gajah, Melaka, Macres Sdn. Bhd., Ladang Lembu Jaswan dan Ladang Lembu Diverse Quest di Kluang, Johor.

Sumber:utusan malaysia

Ladang Melaka hasil susu berkualiti

Melawat beberapa ladang ternakan lembu tenusu bersama-sama dengan pakar yang dibawa dari Belanda, Jun Hulsen ke beberapa lokasi ternakan lembu memberikan pengalaman yang menarik.

Lawatan tersebut merupakan anjuran peneraju produk tenusu tempatan Dutch Lady Milk Industries Bhd. (DLM) selama dua hari melalui Program Pembangunan Tenusu Dutch Lady itu amat berguna.

Ia membantu menyalurkan kepakaran dan maklumat kepada para penternak tempatan untuk membekalkan hasil susu segar secara terus kepada syarikat tersebut.

DLM menjangka program menyalurkan kepakaran yang dijalankan dengan kerjasama Jabatan Perkhidmatan Veterinar (JPV) akan membuahkan kejayaan seperti mana yang dilakukan oleh penternak Belanda, Indonesia dan Vietnam di bawah naungan Friesland Campina.

Projek berkenaan dimulakan pada Mei 2008 apabila syarikat berkenaan mendapati pengeluaran susu segar tempatan hanya mewakili tiga peratus daripada keseluruhan keperluan susu negara.

Menurut Ketua Bahagian Korporat dan Kawal selia DLM, Rohana Safinah Abdul Hamid, pihaknya mengamalkan konsep pembelian susu segar terus dari ladang ke DLM.

Selain itu, ia menyediakan skim pembayaran menarik melalui sistem pemberian bonus dan sistem penalti berdasarkan kualiti susu.

Misalnya susu gred A dibeli pada harga RM2 seliter, gred B (RM1.80 seliter) dan gred C (RM1.70 seliter).

Lawatan ke ladang bermula dengan ladang ternakan lembu tenusu Pa’abas Diary, Melaka yang terlibat dalam program pembasmian kemiskinan.

Diuruskan oleh syarikat Induk Cekal Sdn. Bhd. dan dipantau oleh JPV Melaka dengan memberikan saraan kepada 64 buah keluarga miskin.

Pengurus Projek Ladang Lembu Air Pa’abas, Hasan Salleh berkata, projek berkenaan merupakan sebahagian daripada program basmi kemiskinan.

“Ladang ini memulakan operasinya pada Februari 2008 di tapak seluas 2.5 hektar di Bukit Apit dengan 50 ekor lembu betina dan dua ekor jantan baka Jersey tulen,” katanya semasa menerima lawatan media dan Jan Hulsen di ladang berkenaan baru-baru ini.

Menurut Hasan, lembu berkenaan diberi makan rumput napier, jagung, pelet, hampas isirung sawit (PKE) dan pelepah kelapa sawit (OPF) selain garam galian.

Bagaimanapun, beliau berkata, ladang berkenaan berhadapan dengan masalah kualiti dan bekalan rumput serta dedak bagi mendapatkan susu lembu yang berkualiti.

Kini ladang berkenaan mempunyai lembu daripada baka Jersey dan Frisien yang memberikan faedah saraan kepada 64 keluarga miskin di kawasan berkenaan.

“Pekerja di sini digalakkan menanam jagung dan rumput napier sebagai salah satu punca pendapatan lain memandangkan napier dan jagung merupakan makanan tambahan selain pelet, PKE, hampas isirung kelapa sawit (PKC) dan garam galian,” katanya.

Lembu tenusu di Ladang Pa’abas berupaya mengeluarkan lebih 10 liter susu sehari bagi seekor bibit lembu dengan kualiti terbaik.

Menggunakan kaedah pembiakan secara semulajadi dan permanian beradas antara Jersey tulen dan kacukan Jersey Fresien memberikan kualiti susu yang lebih baik.

Ladang yang menghadapi masalah kematian bibit yang tinggi selepas kelahiran, jelas Hulsen mungkin disebabkan tekanan atau stres.

Menurut beliau, ia dapat diatasi dengan mengurangkan tekanan, ventilasi, tingkatkan kebersihan ladang, memendekkan masa memerah susu serta meluaskan ruang rehat.

Lawatan kemudian diikuti ke ladang Jaswan yang dimiliki Pengerusi Koperasi Serbaguna Tenusu Melaka, Jusuwantha Singh Dulip Singh.


menternak lembu tenusu

Koperasi berkenaan mempunyai 435 ahli dengan 70 orang ahli yang bergiat secara aktif.

Ladang yang terletak di Merlimau, Melaka menternak lembu tenusu secara perniagaan keluarga selama lebih 30 tahun.

Di ladang seluas 2.5 ekar dengan hampir 20 ekor lembu Housten dan Jersey.

Berminat meningkatkan operasi beliau memerlukan lebih banyak tanah untuk meluaskan ladangnya memandangkan ternakannya hanya memakan rumput selain pelet, soya dan PKC sebagai makanan selingan.

Hulsen turut memuji lembu tenusu di ladang Jawsan yang disifatkan sihat dan boleh dilihat melalui keadaan bulunya yang berkilat.

Sementara itu di ladang Macres Sdn. Bhd. yang baru lima bulan beroperasi mendapatkan bekalan lembu baka Fresien dari negara Thailand.

Pengurus Bahagian Tanaman dan Ternakan Lembu, Mamat Tambi berkata, kira-kira 85 peratus lembu berkenaan merupakan baka Frisien selain baka Shahiwal dan Jersey.

“Kini terdapat 56 ekor lembu betina dan dua ekor jantan dengan 38 ekor bunting dan pengeluaran susu pertama dijangka pada bulan September,” katanya.

Dijangka seekor lembu bibit boleh mengeluarkan 45 hingga 55 liter susu sehari seekor bergantung kepada makanan yang diberikan.

Manakala Ketua Seksyen Tenusu Jabatan Perkhidmatan Veterinar, Dr. Siti Salmiyah Tahir berkata, sehingga Jun lalu JPV telah menerima 9.7 juta liter susu yang dikeluarkan oleh ladang-ladang seluruh negara.

“Melalui program bersama DLM ini, JPV akan mengendalikan kajian kualiti ke atas susu yang dikeluarkan serta mengadakanlawatan sambil belajar ke ladang-ladang susu yang telah dikenal pasti,” katanya.

Siti Salmiyah menambah pihaknya juga akan membantu daripada segi penumpuan sokongan dan teknikal kepada penternak, memaksimumkan sumber, meningkatkan hasil serta membantu ke arah pembangunan ladang ternakan baru.

Sumber:Utusan Malaysia

UGC penyelidikan dan bimbingan pertanian

Menepati hasratnya sebagai peneraju dalam bidang pengajaran dan penyelidikan pertanian, Universiti Putra Malaysia (UPM) terus memperhebatkan usaha mempromosi kekuatan yang dimiliki dengan menubuhkan Taman Pertanian Universiti (TPU) pada 1 Disember 2001.

Penubuhan TPU dengan pelbagai usaha strategik bukan sahaja dapat membantu memperkukuh UPM sebagai institusi unggul dalam bidang pertanian tetapi bukti kesungguhannya membantu orang ramai yang berminat dalam bidang tersebut.

Ini dapat dibuktikan dengan penubuhan Pusat Jualan di bawah Unit Hasilan Pertanian di TPU yang akan dikenali sebagai Pusat Perkebunan Universiti (UGC).

Pusat Jualan yang berfungsi sebagai hub kepada aktiviti pertanian terutamanya melibatkan jualan hasil pertanian seperti sayuran, buah-buahan, hasil ternakan, anak pokok buahan, anak pokok herba, pengembangan teknologi pertanian, klinik pertanian, kursus-kursus pertanian dan amali pelajar pertanian.

Pusat tersebut yang ditubuhkan tahun lalu kini memainkan peranan sebagai sayap pengembangan TPU dengan matlamat membantu melestarikan industri pertanian dan memberi manfaat kepada golongan sasar.

Unit tersebut ditubuhkan dengan pelbagai komponen yang akan menyokong kepada fungsi, peranan dan matlamat penubuhannya.

Antara komponen tersebut ialah pusat jualan, tapak semaian pokok buah-buahan, tapak semaian pokok bunga, ternakan ikan dan latihan pertanian.

Latihan pertanian akan diberi fokus dengan penganjuran pelbagai kursus, bengkel, pertunjukkan kaedah, khidmat nasihat pertanian atau klinik pertanian yang berkaitan dengan pembiakan pokok buahan, tanaman kontan, tanaman hiasan, cendawan, fertigasi, ternakan haiwan, ikan dan lain-lain.

Menurut Pegawai Pertanian TPU, Abdull Ghaffar Othman, kewujudkan unit tersebut penting sebagai promosi kepada aktiviti pertanian khususnya kepada pembiakan tanaman buah-buahan di UPM.

Pada masa ini, mereka yang berminat boleh membeli anak pokok buah-buahan yang telah sedia untuk dijual.

“Di pusat jualan ini, kami mampu mengeluarkan 11,000 anak pokok pelbagai jenis terutama buah - buahan tempatan yang berkualiti termasuk dari segi ketulenan klon dalam masa setahun.

Sayap program

“Tugas kita ialah menghasikan anak pokok berkualiti kerana permintaan daripada pelbagai pihak memang mengalakan'' katanya.

Beliau yang juga Ketua Seksyen Pengajaran, Penyelidikan dan Khidmat Profesional berkata, pelbagai kemudahan telah dan sedang dibina yang mengisi komponen-komponen dalam UGC.

Ia termasuk mencantikkan kawasan sekitar dengan landskap yang menarik dan membina bangunan pusat jualan hasil tanaman dan juga hasil- hasil pertanian termasuk ternakan.

Kos pembangunan awal kawasan tersebut yang berkeluasan 7.4 hektar termasuk kemudahannnya melibatkan RM500,000.

Bangunan pusat jualan itu yang sedang dibina dan hampir siap juga akan menawarkan ruang untuk produk keluaran usahawan bimbingan Pusat Pengembangan, Keusahawanan dan Pemajuan Profesional (APEEC) UPM, salah sebuah pusat yang berperanan dalam membimbing usahawan pertanian memajukan diri.

APEEC juga menjadi sayap program pengembangan UPM, sebagai fasilitator dalam bidang pertanian untuk membimbing usahawan pertanian.

Bagaimanapun selain produk prosesan pertanian, pusat jualan ini dijangka menarik minat pembeli datang untuk membeli anak-anak pokok buah-buahan yang dihasilkan oleh unit tersebut.

Ia melibatkan anak pokok buah-buahan tempatan yang popular seperti durian , rambutan, mangga, nangka, cempedak dan pelbagai jenis lagi.

Yang menariknya, kerja biak baka dihasilkan sendiri oleh pelajar selain kakitangan unit berkenaan yang mempunyai kepakaran dalam bidang biak baka sejak berpuluh tahun lamanya. Sebarang pertanyaan boleh hubungi 03-89467301.

Sumber: utusan malaysia

Pusat sehenti burung walit

Selain menjadi satu industri yang menguntungkan, perniagaan sarang burung walit di Pulau Mutiara juga merupakan satu produk pelancongan.

Kemusnahan yang berleluasa pada habitat semulajadi burung itu telah memaksa ia mencari habitat baru yang lebih selamat di bangunan-bangunan konkrit yang terletak di kawasan bandar.

Semenjak beberapa tahun kebelakangan ini, kumpulan burung-burung itu telah mempunyai tempat perlindungan di kawasan bandar yang terdiri dari rumah-rumah burung konkrit yang dibina pengusaha industri sarang burung berkenaan.

Di tengah-tengah Georgetown, bandar yang diisytihar mempunyai Tapak Warisan Dunia oleh Unesco, AeroBio (M) Sdn. Bhd. telah membina satu pusat sehenti di Jalan Pasar bagi mempamerkan perusahaan sarang burung walit.

Menurut N.S.Yong, Penasihat Perniagaan Strategik dan Perancangan Korporat syarikat tersebut, pusat berkenaan terletak di kawasan zon warisan di Georgetown, Pulau Pinang .

Pusat tersebut mempunyai kemudahan membersih serta memproses sarang burung selain kedai yang menjual barangan dan produk sarang burung dan kafeteria yang menawarkan minuman sarang burung.

"Di pusat ini pengunjung akan diberi maklumat, antara lain tentang penternakan burung walit serta pembersihan sarang burung," Yong memberitahu Bernama yang berkunjung ke pusat tersebut.

Di pusat AeroBio ini, burung-burung walit akan muncul dan membuat sarang burung dengan kerelaan sendiri kerana pusat itu tidak menggunakan sistem bunyi yang biasa digunakan rumah burung yang lain bagi menarik perhatian burung-burung itu.

"Kami hanya menyediakan satu suasana yang punya lebih kelembapan serta kemalapan yang sesuai bagi burung walit menyediakan sarang mereka dalam premis di pusat ini," kata beliau.

Menurut Yong, burung-burung itu telah berada di situ semenjak beberapa tahun sebelum pusat tersebut dibina dan itulah sebabnya beliau merasakan tidak perlu menggunakan sistem bunyi bagi menarik perhatian burung walit.

Menurut Yong, yang mempunyai 15 tahun pengalaman dalam industri ini, burung walit memerlukan 40 hingga 60 hari untuk membina sarang sebelum sarang itu boleh dikumpul.

''Kebiasaannya waktu puncak adalah pada pukul 7.00 petang hingga 7.30 petang di mana burung walit akan pulang ke sarang", kata beliau, sambil menambah proses pembersihan serta pengadunan sarang burung mengambil masa sehingga tiga bulan.

Beliau berkata, pusat tersebut boleh mengeluarkan 8.0 kg sarang burung setiap hari dan kebanyakan pelanggannya adalah dari Taiwan, China dan Hong Kong.

Di pusat tersebut pelawat mempunyai peluang melihat "terbang lalu" burung walit di atas kepala mereka kerana burung-burung tersebut bebas berterbangan dalam premis itu.

"Pengunjung akan mengalami satu situasi unik seolah-olah mereka berada di habitat burung walit dan mengetahui rahsia tentang sarang burung atau dikenali juga sebagai Kaviar dari Timur," kata beliau. Pusat tersebut juga dilengkapi makmal di mana pelawat boleh melihat proses pembersihan sarang burung.

"Produk penjagaan kesihatan kami adalah dari pusat penternakan kami, termasuk pati dari sarang burung," katanya lagi.

sumber:utusan malaysia

Lembu korban 2010

Dapatkan lembu korban , sebanyak 400 ekor ready stok di Pusat kuarnatin Padang Besar.Harga tawaran RM6.90/kg termasuk penghantaran.Beli byk ,harga boleh runding.

hisham
0192272127

Hidangan popular dari Baling

Shamsiah Abdullah (dua dari kanan) bersama penduduk menunjukkan ubi gadung yang diambil dari pokok sebelum diproses bagi membolehkan ubi tersebut dimakan.

Beracun tetapi boleh dimakan. Bunyinya agak pelik namun itulah hakikatnya. Malah hanya memakan sebesar sebiji epal, ubi ini boleh membunuh.

Ubi gadung atau nama saintifiknya, Dioscorea daemona sejenis tumbuhan yang menjalar bukanlah makanan yang boleh dimakan begitu sahaja.

Ubi gadung dikatakan berasal dari India tetapi tersebar luas ke Asia Tenggara di kawasan hutan sekunder, belukar dan turut ditanam di kawasan taman.

Namun menariknya ubi yang beracun ini menjadi hidangan popular penduduk kampung di Baling, Kedah yang menjadikan ubi gadung sajian istimewa mereka.

Istimewanya ubi gadung yang melalui proses nyah racun yang dijalankan penduduk di Kampung Bukit Palong Bongor, Baling mempunyai kelainan tersendiri apabila sekurang-kurangnya antara tiga hingga empat hari sebelum boleh dijamah.

Seorang penduduk, Abdullah Abdul Ghani, 64, antara penduduk kampung yang mahir 'menghasilkan' ubi gadung yang enak dimakan bersama kelapa parut yang disalut sedikit garam dan gula.

Menurut Abdullah, ubi tersebut berbuah pada musim tertentu dan untuk 'memulihkan' racun yang terdapat sebelum dapat dimakan.

"Ubi beracun ini amat bahaya jika proses membuang racun dan getahnya tidak dilakukan dengan cermat," katanya kepada Mega baru-baru ini.

Menurutnya, pada musim kemarau ubi ini masih mampu bertahan kerana pokok menjalar ini mempunyai ketahanan sebelum mampu mengeluarkan ubi yang besar.

Biasanya, menurut Abdullah, walaupun mengambil masa untuk menghasilkan ubi ini tetapi penduduk kampung bergotong-royong bersama membersihkan ubi ini untuk dimakan beramai-ramai.

Bagi Abdullah biarpun mengambil masa dan terpaksa melalui proses tertentu termasuk merendam ubi berkenaan di dalam sungai tetapi keenakan ubi ini membuatkan penduduk kampung sepertinya tidak keberatan untuk mengusahakan 'produk' baru ini.

Seorang penduduk, Shamsiah Ismail, 60, pula berkata, keenakan ubi gadung terutama apabila direbus dan kukus mendorong penduduk di situ sanggup melakukannya biarpun agak rumit.

Shamsiah menambah sekalipun terpaksa mengambil masa dan perlu mematuhi petua daripada mula mengupas ubi gadung sehingga membasuh, merendam bagi menghilangkan sejenis getah berbisa yang terdapat di dalam kandungan ubi ini membuatkan ia terpaksa diproses secara lebih berhati-hati.

Katanya, membasuh dan merendam juga memerlukan perhatian yang rapi supaya isi ubi gadung yang kekuningan akan bertukar warna sebelum dapat dimasak.

Tambahnya, alat khas termasuk raga merendam kepingan ubi gadung yang dihiris nipis juga perlu disediakan bagi mengeluarkan bisa racun ubi ini.

Katanya, ubi ini mempunyai sejenis getah berbahaya dikenali getah ipoh perlu dibuang dan dibersihkan terlebih dahulu sebelum direndam di dalam air yang mengalir sekurang-kurangnya tiga hari.

"Ubi berwarna kekuningan ini perlu dibersihkan sekurang-kurangnya tiga hari sebelum bertukar menjadi warna putih," ujarnya.

Menurutnya, selepas ubi bertukar warna putih barulah ia disaluti dengan garam untuk menghilangkan terus racun di dalamnya.

Rakannya, Aishah Omar, 53, berkata bukan sahaja keenakan isinya yang manis malah jika disagat airnya yang putih boleh dibuat bedak untuk melicinkan wajah menjadi amalan penduduk.

Katanya, bukan sahaja untuk dimakan, ubi gadung juga boleh dijadikan bahan seperti bedak melicinkan kulit muka oleh kebanyakan penduduk kampung pada zaman dahulu.

Menariknya, ubi gadung yang dikategorikan sebagai tumbuhan liar dan mampu menjalar panjang sehingga 20 meter dengan batangnya berduri dan boleh hidup bertahun lamanya.

"Bermacam-macam lagi khasiat ubi gadung selain dari menu istimewa penduduk kampung yang biasanya akan dibuat pada musim menuai padi,'' ujarnya.

Sungguhpun pelik namun penduduk sentiasa berhati-hati dalam menghasilkan ubi gadung supaya tidak tersilap.

Bagi penduduk di Baling ini ubi gadung turut sinonim dengan zaman Jepun kerana pada zaman itu penduduk turut bergantung kepada sumber tersebut kerana sekali diproses ubi tersebut boleh disimpan sebagai stok.

Ubi ini boleh dikomersialkan menjadi salah satu produk baru. Itulah hebatnya ubi gadung.

Sumber:Utusan Malaysia

Kenderaan ladang ringkas dan praktikal

Oleh ASHRIQ FAHMY AHMAD

KAMARUDIN Abdul MENUNJUKKAN KEDUDUKAN ENJIN SERTA RUANG MUATAN YANG BOLEH DI BUKA UNTUK MEMUDAHKAN PROSES MENGALIHKAN BARANGAN YANG DIBAWA OLEH JENTERA INI.

SAYA hampir-hampir terduduk dan pitam akibat terkejut ketika mendapat tahu syarikat kerugian hampir RM2 juta ketika harga besi melambung beberapa tahun dahulu.

“Namun semua itu tidak pernah menghalang saya untuk terus mengembangkan perniagaan ini," luah Datuk Kamarudin Abdul ketika membuka bicara pada pertemuan di kilang miliknya di Subang, Selangor baru-baru ini.

Beliau yang juga merupakan pemilik kepada syarikat AAZBINA Kejuruteraan dan Pembekal Sdn. Bhd. merupakan antara anak tempatan yang telah puas bergelumang dengan pelbagai risiko dalam bidang perniagaan.

AAZBINA yang dibangunkan oleh beliau sejak setengah 1988 tidak mungkin mampu terus berdiri megah andai beliau tidak memiliki semangat yang teguh dan kental dalam mengusahakan apa yang dimilikinya kini.

AAZBINA merupakan antara syarikat yang memiliki berpengalaman luas dan pakar dalam bidang kejuruteraan logam, kejuruteraan elektrik dan elektronik serta kimpalan.

Syarikat itu juga merupakan salah satu pengeluar yang bertanggung jawab membekalkan kenderaan, mesin, enjin serta perkhidmatan penyelenggaraan kepada syarikat penerbangan dalam negara.

“Apa yang pihak saya hasilkan adalah seperti jentera motor treler pelbagai guna bagi memenuhi keperluan pengangkutan di lapangan terbang dan sebagainya,” ujar Kamaruddin.

Namun, menyedari hakikat syarikat tersebut tidak seharusnya tertumpu kepada satu bidang sahaja, AAZBINA melakukan transformasi yang agak berlainan dengan kebiasaannya.

Kini mereka beralih arah kepada bidang pertanian. Namun AAZBINA tidak terus terjun kepada bidang penternakan mahu pun pertanian yang hakiki.

Sebaliknya, syarikat tersebut memperkenalkan dua kenderaan dikenali sebagai Jentera Pengangkut Pelbagai Guna yang digerakkan melalui kuasa tujahan daripada sistem hidraulik dan enjin diesel.

“Demi memastikan syarikat terus berkembang, saya perlu memikirkan jalan keluar daripada kepompong biasa dan ciptaan terbaru ini merupakan antara hasilnya,” katanya.

Jentera ciptaan beliau tersebut merupakan sebuah kenderaan yang boleh digunakan pada hampir apa jua bentuk muka bumi di negara ini.

Memiliki enjin yang kecil dan hanya berfungsi sebagai pengepam cecair hidraulik, kuasa bagi pengangkut tersebut sebenarnya dijana melalui sistem hidraulik yang mudah.

Ia mampu mengangkut pelbagai jenis bebanan seperti buah kelapa sawit, seberat empat hingga lima tan sehari, baja dan racun.

Selain itu, ia juga mampu mendaki bukit yang memiliki kecerunan bersama muatan penuh tanpa sebarang masalah.

Tahan lasak serta mudah untuk dikendalikan, badan jentera tersebut direka khas dengan menggunakan besi lembut.

Manakala sistem kuasa yang digunakan adalah bermula dari sebuah enjin sederhana kecil yang berfungsi untuk mengepam cecair dalam sistem hidraulik.

Seterusnya sistem hidraulik tersebut akan menujah serta memutarkan rantai yang disambung terus kepada roda hadapan jentera tersebut.

Ini bermakna kuasa tujahan jentera tersebut diletakkan sepenuhnya ke atas kekuatan tekanan sistem hidraulik yang digunakan.

Berbeza dengan jentera yang menggunakan kuasa tujahan secara terus daripada enjin, gabungan enjin bersama sistem hidraulik adalah lebih baik.

“Proses pembinaan jentera ini tidak terlalu sukar kerana AAZBINA memiliki pengalaman yang luas dalam menghasilkan kenderaan ringan untuk tujuan tersebut.

“Penggunaan sistem hidraulik juga terbukti mampu memberi kuasa pacuan yang lebih baik berbanding enjin jentera biasa,” ujarnya.

Memiliki tiga roda, hendal kawalan yang mudah serta enjin yang kecil menjadikan jentera tersebut amat praktikal digunakan dikawasan ladang.

Ia juga mudah diselenggara kerana menggunakan komponen jentera buatan tempatan selain memudahkan pemiliknya untuk mendapatkan alat ganti.

Pada asalnya ia direka untuk membantu serta memudahkan pekerja ladang memunggah dan mengumpulkan buah kelapa sawit dalam kawasan ladang yang luas.

Namun penggunaan jentera itu kini boleh dipelbagaikan dan diperluaskan dalam lain-lain sektor seperti penternakan dan perikanan.

Manakala sebuah lagi ciptaan iaitu Treler Motosikal (TMS) berfungsi sebagai pembawa atau loader khas bagi aktiviti pertanian terutamanya untuk perladangan kelapa sawit.

Reka bentuk TMS menyerupai kereta sorong namun ia memiliki roda yang lebih besar iaitu menyamai saiz roda motosikal pada sebelah sisinya.

Apa yang menarik adalah rekaan pada bahagian penyambung TMS yang mudah dipasang serta fleksibel terhadap sebarang selekoh bersudut tajam memudahkan pengguna membawanya.

TMS dipasang pada bahagian belakang motosikal dengan soket yang ‘mesra pergerakan’ ciptaan AAZBINA.

Sebagai mana yang kita ketahui penggunaan motosikal di kawasan yang tidak rata pasti menyebabkan pergerakan kenderaan tersebut akan terhoyong-hayang.

Namun melalui penggunaan soket khas yang dibina, pengguna tidak perlu lagi risau TMS akan mengganggu pergerakan motosikal mereka.

Malah ia boleh dibawa dengan mudah melalui jalan yang tidak rata serta berliku-liku.

Rekaan bagi kedua-dua ciptaan AAZBINA tersebut diilhamkan oleh Lembaga Kelapa Sawit Malaysia (MPOB) namun syarikat beliau telah dipertanggungjawabkan untuk merealisasikannya.

Bagi yang berminat boleh menghubungi Kamarudin di talian pejabat beliau 03-7846 3498 atau 03-7846 3499.

Pembangunan akuakultur di Pulau Ketam

---

Pulau Ketam merupakan sebuah kampung nelayan yang terletak di negeri Selangor. Dengan menaiki feri kira-kira 30 minit dari Pelabuhan Klang, kita boleh sampai ke pulau ini.

Hanya 20 peratus daripada keluasan Pulau Ketam didiami oleh penghuni yang kebanyakan terdiri daripada nelayan.

Kira-kira 80 peratus daripada kawasan tersebut adalah kawasan perhutanan paya bakau.

Basikal merupakan kenderaan utama yang digunakan oleh penghuninya.

Bekalan air untuk pulau ini disalurkan dari bandar Klang di tanah besar melalui paip bawah tanah.

Pelbagai aktiviti dijalankan oleh penghuni untuk menampung kehidupan mereka.

Antaranya ialah membuat bot nelayan, menangkap ikan, menjalankan perniagaan kecil (yang diwarisi secara turun-temurun) dan akuakultur.

Aktiviti membuat bot nelayan di Pulau Ketam adalah satu perniagaan yang penting di mana bot yang dihasilkan akan dijualkan kepada nelayan-nelayan tempatan dan luar.

Lain-lain aktiviti seperti perniagaan restoran dan kedai runcit biasanya diusahakan untuk kemudahan pelancongan.

Bagaimanapun, aktiviti menangkap ikan dan akuakultur merupakan sumber pendapatan utama bagi kebanyakan penghuni di Pulau Ketam. Aktiviti ini menyediakan sumber protein utama kepada penduduk tempatan di samping menjadi daya tarikan kepada pelancong-pelancong.

Akuakultur di Pulau Ketam biasanya dijalankan di pinggir laut.

Pengusaha terlebih dahulu perlu mendapat kelulusan perlesenan.

Rumah rakit juga perlu dibina, dimana rumah rakit perlu diapungkan di atas permukaan laut dengan menggunakan bekas-bekas plastik kosong.

Sauh digunakan untuk menetapkan rumah rakit supaya ia tidak digerakkan oleh ombak atau angin kencang.

Kawasan untuk membina rumah rakit adalah bergantung kepada kedalaman laut dan jenis ikan yang akan dipelihara.

Jenis ikan yang biasa dipelihara seperti kerapu dan sebagainya.

Rumah rakit yang dibina di kawasan laut mempunyai sangkar-sangkar untuk menempatkan ikan ternakan.

Baka ikan biasanya diimport dari Taiwan, negara yang maju dengan aktiviti nelayan.

Kedalaman laut akan mempengaruhi kederasan aliran air laut.

Kedalaman laut sedalam 10 hingga 12 meter merupakan kawasan berarus sederhana, manakala 15 hingga 20 meter merupakan kawasan berarus deras.

Kederasan aliran air adalah penting kerana ia akan mempengaruhi jenis ikan yang akan diternak. Ikan yang lebih aktif umpamanya memerlukan kederasan aliran yang deras berbanding ikan yang kurang aktif.

Terdapat banyak jenis infrastruktur di dalam rumah rakit dan mereka masing-masing mempunyai fungsinya yang tertentu.

Antaranya adalah lampu yang dipasang sekeliling rumah rakit dan jala-jala yang menutup kawasan penternakan anak-anak ikan.

Fungsi lampu-lampu tersebut adalah untuk menerangi kawasan rumah rakit untuk mengelakkan pencurian ikan.

Pada masa sama, jala yang menutup kawasan anak ikan pula berfungsi untuk melindungi anak-anak ikan daripada sinaran matahari terik serta melindungi ikan-ikan daripada serangan helang.

Sumber:Utusan MAlaysia

Membangunkan pertanian bandar

Oleh DR. CHRISTOPHER TEH BOON SUNG
Gambar TAN JAE HAN

Pertanian di kawasan perumahan sewajarnya digalakkan bagi menampung keperluan sumber makanan.

BERBEZA daripada kawasan kejiranan lain, kawasan kejiranan di Jalan Pokok Mangga, Bandar Melaka mempunyai sawah padi dan ladang sayur-sayuran sebagai taman.

Malah, kawasan di bawah tiang kabel elektrik turut digunakan untuk menanam kangkung.

Mereka yang menanam dan menjaga tanaman padi dan sayur-sayuran tersebut adalah para penghuni di Jalan Pokok Mangga itu sendiri.

Seratus tiga puluh kilometer dari Jalan Pokok Mangga adalah kawasan kejiranan Fasa 4, Presint 8, Putrajaya, yang mana penghuni-penghuninya secara kolektif menanam sawi di hadapan pangsapuri mereka.

Mereka bersama-sama mengerjakan kawasan sayur tersebut, dan selepas penuaian sayur, hasilnya turut dikongsi antara mereka.

Begitu juga dengan para penghuni di Lorong 23, Taman Seri Inderapura, Kuantan.

Mereka menanam sawi dan kacang panjang di tanah yang dulunya terbiar di depan rumah mereka.

Walaupun seperti petani sambilan, penghuni Taman Seri Inderapura adalah bersemangat dan berhemat serta mereka prihatin kepada kesihatan mereka.

Sayur-sayuran yang ditanam oleh mereka adalah segar, sihat dan murah kerana ia ditanam secara organik, tanpa penggunaan sebarang racun dan baja kimia.

Kawasan-kawasan kejiranan seperti di atas menunjukkan aktiviti-aktiviti pertanian tidak semestinya tertumpu di kawasan luar bandar sahaja.

Penanaman pokok dan penternakan haiwan di dalam atau di pinggiran bandar dikenali sebagai pertanian bandar, dan ia merupakan cara yang semakin penting untuk mengeluarkan makanan untuk manusia.

Pertubuhan Makanan dan Pertanian Pertubuhan Bangsa-bangsa Bersatu (FAO) menganggarkan terdapat seramai 800 juta penghuni bandar (65 peratus daripada mereka adalah wanita) di dunia yang terlibat dalam pertanian bandar.

Malah, 15 peratus daripada pengeluaran makanan dunia berasal daripada persekitaran bandar.

Pada Mac 2006, kerajaan Malaysia telah menghidupkan semula kempen Buku Hijau untuk menggalakkan penduduk bandar mewujudkan taman-taman sendiri untuk penanaman sayur-sayuran serta penternakan ayam dan ikan untuk kegunaan sendiri.

Lebihan makanan boleh dijual dalam pasar tempatan dan pasar tani tanpa keperluan orang tengah.

Malaysia memandang penting pertanian bandar sebagai salah satu cara efektif untuk mengurus kawasan terbuka dalam bandar, menyediakan peluang pekerjaan, meningkatkan pendapatan dan menyediakan makanan yang sihat dan segar pada kos rendah.

Makanan yang dihasilkan dalam bandar mendekatkan sumber makanan dengan penduduk bandar.

Ini membolehkan makanan yang dihasilkan bukan sahaja lebih segar tetapi juga lebih murah kerana kurang pengangkutan diperlukan berbanding dengan makanan import atau makanan yang dibawa masuk dari tempat jauh.

Pertanian bandar juga menambah kepada keluasan kawasan hijau dalam bandar.

Justeru, ini akan meningkatkan nilai estetik atau kecantikan pemandangan dalam bandar, dan lebih penting lagi, kawasan hijau boleh menyejukkan bandar melalui penyejatan air dari pokok ke udara.

Kawasan bandar boleh sampai dua darjah Celsius lebih panas daripada kawasan di luar bandar.

UniSZA kaji potensi ubi gadung

Oleh SITI AIRUNNISA ALAUI

Tengku Farizan Che Ku Jusoh menunjukkan mufin yang diperbuat daripada ubi gadung hasil penyelidikan Universiti Sultan Zainal Abidin.

Ubi gadung bukanlah sesuatu yang asing bagi masyarakat di negeri Pantai Timur khususnya Kelantan dan Terengganu terutamanya mereka yang tinggal di kawasan pedalaman memandangkan habitatnya sering ditemui di hutan.

Berdasarkan kajian saintifik, terdapat kandungan steroid yang tinggi dalam ubi ini berbentuk gula iaitu saponin.

Steroid merupakan sumber asli yang penting dalam penghasilan ubatan dan hormon manakala saponin juga bersifat antiagresif platlet iaitu boleh menghalang pengetulan (agresif) platlet di dalam darah.

Justeru, secara tidak langsung saponin dapat menghalang penyakit darah membeku dalam saluran trombosis.

Selain itu, negara-negara lain turut menanam ubi gadung untuk tujuan komersial kerana ekstrak ubi ini dipercayai boleh diproses menjadi pil pencegah kehamilan, hormon seks dan bahan kortison di samping dikatakan boleh membunuh siput perosak.

Di Mexico, ubi ini ditanam secara komersial untuk tujuan penghasilan steroid manakala di Kashmir pula ubi gadung digunakan untuk membasuh bulu biri-biri sebelum dijadikan pakaian atau barangan perhiasan bagi membunuh kutu dan serangga.

Pun begitu, disebabkan kesukaran membuang racun yang terdapat pada ubi berkenaan menyebabkan ubi gadung kurang dikomersialkan berbanding ubi kayu dan ubi keledek.

Bagaimanapun, cabaran tersebut disahut oleh Universiti Sultan Zainal Abidin (UniSZA), Kuala Terengganu bagi mengkomersialkan ubi tersebut sebagai makanan ruji masyarakat di negara ini.

Langkah UniSZA menjalankan penyelidikan menyeluruh tentang potensi tumbuhan ini ternyata menarik perhatian kerajaan negeri apabila satu memorandum persefahaman (MoU) Program Penyelidikan Pertanian Ubi Gadung UnisZA dan kerajaan negeri ditandatangani baru-baru ini.

Kerajaan negeri telah memperuntukkan sebanyak RM 2.2 juta kepada UniSZA yang akan dimanfaatkan sepenuhnya oleh universiti itu untuk menjalankan kajian terhadap potensi ubi ini.

Penyelidikan bakal melibatkan 10 projek utama yang diterajui oleh 20 penyelidik terdiri daripada pensyarah, pelajar pasca siswazah dan pegawai sains dari universiti terbabit.

Kajian meliputi penyelidikan agronomi, etnobotani, morfologi, anatomi, taksonomi, germplasm, pembiakbakaan, penyaringan fitokimia, pencarian kimia seni, biopesticde, teknologi in-vitro, sifat antibakteria dan antiinflamasi, pengendalian lepas tuai, kejenteraan dan pengkomersialan.

Menurut Timbalan Naib Canselor (Penyelidikan dan Inovasi) UniSZA, Prof. Dr. Abd. Manaf Ali, bagi tujuan peringkat awal ini, pihaknya memulakan kajian terhadap bidang agronomi iaitu kaedah penghasilan tanaman ubi gadung secara produktif.

Katanya, selain itu, kajian turut ditumpukan dalam penyelidikan racun serangga kerana ubi berkenaan mempunyai ciri-ciri biopesticide yang baik iaitu berpotensi besar dalam menghasilkan racun serangga selain kegunaan untuk sumber makanan dan farmaseutikal.

"Mengikut kebiasaannya, ubi ini perlu direndam selama tiga hari dalam air yang mengalir iaitu seperti air sungai yang mana ia mengambil masa terlalu lama.

"Oleh itu, kita akan mengkaji secara mendalam tentang kaedah yang lebih baik menggunakan teknologi moden seperti membuat kajian untuk sekilogram ubi itu perlu melibatkan berapa banyak air dan berapa banyak toksin daripada ubi itu dapat dinyahkan.

"Selain itu, kita juga dalam usaha untuk menghasilkan tanaman ini dalam tempoh tiga hingga enam bulan sahaja melalui program penambahbaik benih dan kaedah penanaman sistematik," katanya.

Beliau berharap penyelidikan komprehensif yang dilakukan oleh UniSZA mampu merungkai khasiat sebenar yang terdapat di dalam ubi tersebut.

"Saya berharap dengan kajian ini dapat dimanfaat untuk diusahakan oleh rakyat luar bandar sebagai sumber pendapat yang baru," jelasnya.

Sumber:Utusan Malaysia

Tanam cendawan sejak 25 tahun lalu

Keadaan benih cendawan yang ditempatkan di Kilang Penanaman Cendawan, Kampung Sinaran Baru, Senai.

Cendawan merupakan tanaman makanan yang cukup digemari oleh segenap lapisan masyarakat kerana keenakannya dan boleh dinikmati dengan pelbagai cara.

Cendawan boleh dinikmati secara segar atau digoreng tepung. Tetapi antara makanan berkaitan cendawan yang paling popular ialah sup cendawan.

Oleh sebab itu, sama seperti peribahasa, ibarat cendawan yang tumbuh selepas hujan, begitu juga dengan kemunculan penanam tanaman tersebut ketika ini.

Selepas kerajaan menyatakan komitmen untuk menaikkan martabat industri pertanian, ramai penanam cendawan muncul mengusahakan tanaman tersebut sama ada secara besar-besaran atau kecil-kecilan.

Antaranya seorang pengusaha cendawan di Kampung Sinaran Baru, Skudai, R. Azmi Buang yang mengusahakan cendawan sejak 25 tahun lalu.

''Zaman dahulu cendawan hanya diperoleh menerusi pokok-pokok getah yang telah reput dan pertumbuhannya tidak sekerap mana.

''Tetapi dengan ada teknologi moden ia boleh diperolehi pada bila-bila masa, iaitu selepas benih cendawan terpilih disuntik dan melalui proses pengeraman, dalam tempoh lima hari cendawan terbabit boleh dituai," katanya ketika ditemui baru-baru ini.

Untuk itu R. Azmi, 45, juga tidak keberatan berkongsi pengalaman mengenai cara-cara mengusahakan tanaman itu, yang mana langkah awal dengan menyediakan abuk kayu getah, dedak beras, kapur dan polibeg.

"Pemilihan habuk kayu getah kerana ia paling sesuai untuk pertumbuhan cendawan, manakala dedak beras pula penggalak yang mana cendawan akan tumbuh dengan subur termasuk lebar dan bersih serta gebu.

"Kapur pula untuk mengurangkan kemasaman pada 'substrat' (bongkah-bongkah) untuk disuntik dengan benih cendawan terpilih," katanya.

Menurutnya, bagi mengadun bancuhan substrat itu bagi setiap 100 kilogram (kg) habuk kayu getah ia ditambah dengan lapan kg dedak beras, tiga kg kapur dan 80 liter air.

R. Azmi, berkata, adunan itu dimasukkan ke dalam plastik lutsinar berukuran 6 1/2 inci lebar x 14 inci panjang dan ia perlu dibungkus dengan padat yang beratnya antara 1 kg hingga 1.2 kg.

Beliau berkata, selepas itu, bongkah-bongkah tersebut dikukus pada suhu 100 darjah celsius selama tiga jam.

"Selepas sejuk bongkah-bongkah itu akan disuntik dengan benih, di mana setiap satu botol benih mampu untuk disi 35 bongkah.

"Untuk menyuntik benih ia perlu dilakukan di tempat yang betul-betul bersih dan kering dan kemudian pindahkan ke bilik pengeraman dalam tempoh dua bulan," katanya.

Katanya, susunan dan kedudukan bongkah mesti dalam keadaan berdiri supaya 'meselium' (buah) mudah tumbuh.

Tambah Azmi, selepas dua bulan di pondok pengeraman bongkah-bongkah itu di pindahkan ke bangsal pengeluaran yang suhunya mesti di bawah 32 darjah celsius dan kadar kelembapan mesti 60 hingga 80 peratus mengikut ukuran hygro meter, bagi menghasilkan cendawan berkualiti.

"Di pondok pengeluaran kita buka penutup bongkah bagi membolehkan buah cendawan tumbuh secara semula jadi yang lazimnya dalam masa lima hari buahnya boleh dituani.

"Ingin dijelaskan kepingan-kepingan berupa daun yang keluar dari muncung bongkah adalah buah cendawan, jadi yang kita makan itu adalah buah cendawan yang dikenali bahasa sains maselium," katanya.

R. Azmi berkata, setiap satu bongkah boleh mengeluarkan empat kali pengeluaran yang bertanya 250 gram.

Sumber:Utusan Malaysia

Sektor pertanian, penternakan negara perlu transformasi

Industri bernilai tinggi mampu bawa pulangan lumayan jika diusaha secara strategik, penuhi permintaan pasaran antarabangsa

SASARAN kerajaan bagi menzahirkan transformasi meningkatkan status daripada negara membangun kepada negara maju menjelang 2020 secara tidak langsung mencetuskan keghairahan untuk maju dalam hampir semua sektor, baik perusahaan, perindustrian, pengilangan atau pembuatan. Namun, minat yang sama tidak ditunjukkan dalam sektor pertanian, walaupun ia dikenal pasti sebagai bidang yang mampu membawa pulangan lumayan jika diusahakan secara strategik berdasarkan permintaan pasaran global semasa. Menyedari hakikat itu, Ketua Pengarah Perkhidmatan Veterinar, Datuk Dr Abd Aziz Jamaluddin, mengorak langkah menggalakkan pengusaha pertanian dan penternakan negara memberi tumpuan kepada industri bernilai tinggi selain memberi nilai tambah kepada sektor tradisional yang tidak lagi berdaya saing.

"Pada dasarnya, kita tidak boleh bersaing dengan kebanyakan negara asing dari segi pertanian kerana kos operasi selain upah tenaga kerja di sini agak tinggi dan sukar bagi kita menandingi mereka dari segi harga pasaran.

"Justeru, Jabatan Perkhidmatan Veterinar (JPV) mahu menggalakkan pengusaha bidang penternakan dan pertanian negara memilih komoditi bernilai tinggi yang boleh kita kawal selia bekalan dan pasarannya, sekali gus menetapkan harga berdasarkan permintaan semasa.

"Tiga sektor tumpuan buat masa sekarang ialah ternakan ikan hiasan, pemerosesan rumpai laut dan sarang burung walit, selain menggalakkan industri hiliran seperti pemprosesan makanan, pembuatan baja dan makanan ternakan," katanya.
Pendekatan itu selaras dengan saranan Perdana Menteri, Datuk Seri Najib Razak, yang mahukan gaji perkapita penduduk berlipat ganda daripada AS$7,000 (RM24,500) setahun kepada AS$15,000 (RM52,500) di bawah Model Baru Ekonomi (MBE) yang beliau ilhamkan.

Sehubungan itu, Dr Abd Aziz berkata, kegiatan sosioekonomi dan perniagaan tani akan memberi tumpuan kepada penyelidikan ekonomi ladang penternakan, kajian kesan sosioekonomi program penternakan JPV, khidmat perundingan dan kepakaran berdasarkan hasil penyelidikan JPV.

Dalam penternakan sarang burung walit umpamanya, Malaysia adalah pengeluar ketiga terbesar dunia tahun lalu dengan jualan mencecah RM1 bilion atau enam peratus daripada keseluruhan penghasilan komoditi terbabit pada peringkat global.

Malaysia dilihat sebagai mempunyai kelebihan dalam sektor ini kerana amalan pertanian baik dan keupayaan mengesahkan status halal membolehkan negara menembusi pasaran bukan tradisional seperti Asia Barat dan India bagi memasarkan produk berasaskan sarang burung walit.

Sehubungan itu, Dr Abd Aziz berkata, kerajaan sudah memperkenalkan garis panduan perusahaan sarang burung walit bagi menjadikannya industri yang mampu menjana pendapatan RM5 bilion setahun menjelang 2020.

Garis panduan yang dikenali sebagai '1GP' itu akan mempermudahkan pelesenan yang membabitkan kelulusan JPV, Jabatan Alam Sekitar (JAS), Jabatan Pertanian, Jabatan Warisan, pihak berkuasa tempatan (PBT), jabatan Perlindungan Hidupan Liar (PERHILITAN) dan Jabatan Kesihatan.

"Dari segi pembiayaan, saya difahamkan Agrobank menyediakan skim pinjaman berjumlah RM68 juta khusus bagi sektor ini dan JPV sedia menawarkan khidmat nasihat dari segi pembinaan rumah burung walit yang dianggar berharga sekitar RM30,000 setiap satu.

"Kita galakkan mereka yang kurang berkemampuan supaya mengusahakan projek ini secara berkelompok kerana pulangan lebih lumayan untuk kerja yang agak ringan, sekali gus membolehkan mereka turut mengusahakan pekerjaan lain.

"Sarang burung walit yang belum diproses bernilai antara RM3,000 dan RM7,400 sekilogram, manakala yang diproses boleh dijual antara RM10,000 hingga RM18,000 sekilogram. Pasaran utama sekarang ialah China, Hong Kong, Singapura dan Taiwan," katanya.

Penternakan ikan hiasan pula dicatat sebagai industri yang paling pesat perkembangannya dalam sektor pertanian dengan 95 peratus pengeluaran negara dieksport. Walaupun bersaiz kecil dengan pengeluaran domestik bernilai RM80 juta pada harga ladang, ia mempunyai profil antarabangsa.

Katanya, eksport ikan hiasan adalah satu lagi sektor yang diberi penekanan khusus oleh JPV supaya menepati piawaian antarabangsa berikutan permintaan tinggi di luar negara, terutama di negara Kesatuan Eropah (EU).

Dr Abd Aziz berkata, Malaysia adalah pembekal ikan hiasan ketiga terbesar dunia selepas Singapura dan Indonesia dengan pegangan sekitar tujuh peratus daripada jumlah keseluruhan eksport global.

Malaysia tidak dapat menguasai pasaran eksport sepenuhnya, lebih-lebih lagi selepas EU melarang import spesies ikan koi dan ikan emas mulai Julai 2008 kerana tidak mematuhi garis panduan bio sekuriti.

Kedua-dua spesies itu saja membentuk 60 peratus daripada eksport keseluruhan ikan hiasan Malaysia berjumlah RM29.2 juta ke EU. Sebelum larangan itu berkuat kuasa, Malaysia mengeksport ikan hiasan bernilai RM96.1 juta ke seluruh dunia, termasuk RM18.5 juta ke EU.

"Negara masih bergantung kepada Singapura sebagai pasaran kerana kemudahan logistik yang cekap, banyak dan murah bagi mencapai pasaran eksport di Jepun, Hong Kong, Amerika Syarikat dan EU.

"Kebanyakan ikan tropika yang popular diternak di sini dan mendapat permintaan tinggi di pasaran antarabangsa. Dalam tempoh 10 tahun, industri ini mencatatkan pertumbuhan tahunan 43 peratus pada harga ladang dengan potensi meningkat lagi.

"Justeru, kita juga perlukan usahawan tempatan menceburi aspek logistik dan R&D berkaitan ikan hiasan tanpa hanya bertumpu kepada penternakan kerana sudah muncul saingan baru seperti China, Taiwan dan Thailand," tegas beliau.

Bagi pengeluaran rumpai laut pula, Dr Abd Aziz berkata, ia boleh menjadi pendapatan sampingan bagi nelayan, terutama apabila tidak boleh turun ke laut ketika musim tengkujuh, malah mungkin membawa pulangan lebih tinggi berbanding pekerjaan tetap mereka.

Beliau berkata, anggaran pendapatan nelayan yang mengusahakan penanaman rumpai laut menggunakan ladang seluas 0.4 hektar ialah antara RM450 hingga RM1,500 sebulan.

Rumpai laut atau nama saintifiknya euchema cottonii atau euchema kappayachus alvarezii adalah tumbuhan akuatik yang hidup terapung di permukaan air laut dan kini banyak diusahakan di pesisiran pantai Semporna, Sabah.

Ekstrak rumpai laut diproses bagi menghasilkan 'carrageenan', yang antara lain, digunakan sebagai bahan campuran dalam industri pembuatan cat, syampu, dakwat, tekstil, penyembur serangga, ejen pembersih, sebagai pengikat dalam industri pembuatan bahan letupan, bahan pengembang dalam industri makanan, industri farmasi (pengikat ubatan) serta bahan kosmetik.

Selain disokong pihak berkuasa perikanan Sabah, kerajaan juga mengisytiharkan industri rumpai laut sebagai 'berimpak tinggi' dalam Rancangan Malaysia Kesembilan (RMKe-9) dan daerah Semporna saja disasar menghasilkan 250,000 tan rumpai laut pada tahun ini.

Dr Abd Aziz juga menekankan bahawa sektor pertanian dan penternakan negara perlu menjalani transformasi dengan menerima pakai perkembangan teknologi terkini dan sentiasa meneroka bidang atau produk baru untuk diperkenalkan.

Katanya, JPV sedia membantu dari segi kepakaran, teknologi dan guna sama tenaga bagi memastikan apa yang diusahakan itu bernilai tinggi serta menepati piawaian antarabangsa dan bukan sekadar memenuhi permintaan dalam negara saja.

Beliau juga menggalakkan usaha tani atau usaha ternak dipromosikan sebagai industri kampung yang boleh diusahakan secara bersepadu menerusi koperasi membabitkan semua penduduk setempat bagi mengatasi masalah pembiayaan atau tenaga kerja.

Sumber:Berita Harian

Tak cadang komersial gekko-gecko

Gekko-gecko

Tiada bantuan kementerian, bidang kuasa jabatan lain

KUALA TERENGGANU: Kementerian Pertanian dan Industri Asas Tani tidak bercadang mengkomersialkan spesies cicak jenis 'gekko-gecko' yang kini menjadi buruan ramai bagi dijadikan ubat tradisional sebagai satu perusahaan, seperti burung walit atau belut, yang turut terkenal dengan khasiat tinggi untuk kesihatan. Timbalan Menterinya, Datuk Johari Baharom, berkata kementeriannya tidak bertanggungjawab ke atas haiwan spesies itu, melainkan unggas seperti burung walit dan belut yang diletakkan di bawah kendalian kementeriannya. “Kalau ada yang berminat untuk jadikan cicak ini sebagai satu perusahaan, ia sama seperti perusahaan lintah dan kedua-duanya bukan di bawah bidang kuasa Kementerian Pertanian dan Industri Asas Tani, sebaliknya mereka boleh rujuk pada jabatan lain yang berkaitan.

“Ia berbeza dengan perusahaan burung walit kerana ia spesies unggas dan kita boleh membantu mereka ini (pengusaha burung walit) kerana ia memang terletak di bawah bidang kuasa kita,” katanya selepas majlis perasmian Pameran Pertanian, Hortikultur dan Agro Pelancongan Peringkat Negeri Terengganu (MAHA) Mini di sini, yang disempurnakan Menteri Besar, Datuk Seri Ahmad Said, malam kelmarin.

Turut hadir Setiausaha Kerajaan Negeri, Datuk Mazlan Ngah; Ketua Setiausaha kementerian, Datuk Mohd Hashim Abdullah dan Pengerusi Jawatankuasa Pertanian dan Industri Asas Tani Negeri, Asha'ari Idris.

Cicak dikenali sebagai gekko-gecko itu dilaporkan menjadi buruan ramai berikutan harganya mencecah RM30,000 seekor dan haiwan itu dikatakan menerima permintaan tinggi di kalangan penggemar makanan eksotik berikutan khasiat kesihatannya yang tinggi.
Setakat ini beberapa individu di Sabah, Kedah, Perak serta Terengganu mula menjadikan aktiviti mencari cicak yang lebih dikenali sebagai Pokke di kalangan penduduk tempatan secara serius, malah ramai yang mahu menjadikan ia satu perniagaan sama seperti ternakan haiwan lain seperti lintah dan burung walit.

Mohd Johari berkata, kecenderungan pihak tertentu memburu reptilia berkenaan mungkin bersifat sementara dan bermusim kerana penggunaannya dikatakan hanyalah untuk perubatan.

Bagaimanapun, setakat ini tiada pihak yang mengetahui sama ada ia digunakan dalam industri perubatan atau dijadikan sumber makanan oleh golongan tertentu yang mungkin percaya ia mempunyai khasiat menyembuhkan penyakit sama seperti sarang atau air liur burung walet.

INFO: Cicak gekko-gecko
•Di Indonesia dan Pulau Jawa ia dikenali sebagai Tokek.
•Tergolong dalam keluarga cicak Gekkonidae.
•Haiwan ini tersebar luas bermula dari India timur, Nepal, Bangladesh, Myanmar, Thailand, Semenanjung Malaysia dan pulau sekitarnya, Sumatera, Jawa, Borneo, Sulawesi, Lombok, Flores, Timor, Aru dan Kepulauan Filipina.
•Dipercayai ada lebih 2,000 spesies cicak gecko-gecko di seluruh dunia yang belum lagi dijumpai.
•Cicak berkenaan kerap ditemui di pokok dalam pekarangan rumah, terutama di kampung dan tepi hutan.
•Spesies terbesar dikenali Kawekaweau dengan panjang badannya 60cm. Spesis terkecil ialah Jaragua Sphaero dengan panjangnya 16mm.
•Dipercayai apabila mencecah berat 350 gram ke atas, ia boleh mengeluarkan enzim yang mampu mengubati penyakit HIV/AIDS, sakit kulit dan asma.

Sumber:Berita Harian online

Kastor peluang baru pertanian

Tanaman ini boleh ditanam di atas apa jua jenis tanah dan mudah diselenggara.

DIKENALI sebagai pokok jarak di negara ini, kastor merupakan salah satu tanaman yang bakal mencetuskan fenomena pertanian baru kepada petani.

Jika harga pasaran dunia bagi minyak kelapa sawit berada di bawah nilai satu dolar Amerika Syarikat, minyak kastor pula berharga dua hingga tiga kali ganda berikutan permintaan terhadapnya semakin meningkat ketika kini.

Hal demikian kerana produk yang dapat dihasilkan daripada tanaman ini adalah pelbagai dan tidak dapat menampung permintaan yang sedang melonjak tinggi.Pokok kastor atau nama saintifiknya Ricinus communis adalah spesies pokok berbunga dari keluarga Euphorbiaceae.

Benih pokok ini dikenali sebagai biji kastor dan sebenarnya berasal daripada Mesir , India dan ia juga boleh ditemui di sekitar kawasan tropika seperti China, Brazil, serta Thailand.Biji kastor pada dasarnya amat beracun namun minyak dihasilkan kini merupakan sumber penting kepada produk seperti minyak pelincir kapal terbang.Ia juga merupakan satu produk komersial terawal dan telah dikenali sejak 4,000 tahun Sebelum Masehi apabila biji benih tersebut ditemui dalam makam-makam di Mesir.

Minyak kastor

Jika di Mesir pada zaman dahulu, minyak kastor digunakan untuk menyalakan lampu dan disapu pada badan selain digunakan untuk menyihatkan rambut.

Di India ia juga digunakan untuk menyalakan lampu manakala di China menggunakannya sebagai rawatan dalam dan luaran.

Hari ini, di Malaysia, tanaman ini sedang diusahakan oleh syarikat FarmBond Resources Sdn. Bhd. yang beroperasi sejak 2008.

Syarikat ini juga turut membekalkan benih kastor untuk pertanian ke seluruh Asia.Menurut pengurus perniagaan syarikat tersebut, Zaini Zam Keman, purata tanaman kastor hanya selama 120 hari sahaja."Selepas 120 hari pokok kastor sudah boleh dituai untuk kali pertama.

"Pokok kastor boleh bertahan sehingga lapan tahun dan hasilnya boleh dituai sepanjang tahun jika ditanam di negara ini," jelas beliau ketika ditemui di pejabatnya.FarmBond memiliki pengalaman luas dalam bidang perniagaan dan serta kepakaran dalam menghasilkan benih kastor yang bermutu tinggi.Jelas Zaini Zam, tidak semua pokok kastor yang ditanam dapat menghasilkan peratus minyak yang tinggi seperti yang dikehendaki.

Sebagai contoh, spesies tempatan memiliki biji benih yang kecil justeru ia tidak sesuai ditanam untuk tujuan komersial.

"Di sini kami menggunakan benih pokok kastor hibrid yang diimport terus dari China yang mana buahnya lebih besar dan memiliki peratusan kandungan minyak yang lebih tinggi," jelasnya.Namun dengan ladang yang dimiliki FarmBond kini, ia tidak dapat memenuhi permintaan dunia yang semakin meningkat.Justeru syarikat Farmbond mengambil inisiatif mengadakan perladangan kontrak bagi para petani yang berminat.

Jelas Zaini Zam, mereka hanya perlu menyediakan tapak (ladang) minimum hanya tiga ekar bagi memastikan mereka menerima pulangan yang berbaloi.

"Segala persiapan ladang, pinjaman bank dan penanaman pokok sehingga berusia sebulan akan diuruskan oleh syarikat sebelum diserahkan kepada petani selepas itu."Kita juga akan membeli semua hasil tuaian justeru petani tidak perlu risau memikirkan tentang pasaran biji kastor tersebut."Malah kita juga menawarkan jawatan eksekutif pemasaran sebagai agen untuk membantu petani," ujarnya.

Bagi yang berminat boleh menghubungi Zaini di talian 03 79542297 atau melayari laman web syarikat tersebut di www.farmbond.com.

Sumber:Utusan Malaysia

Usahawan mi

Dua pekerja menggunakan mesin untuk meleperkan tepung.

USIA bukan penghalang untuk berjaya. Setiap usaha sekiranya dilakukan bersungguh-sungguh pasti mendatangkan manfaat walaupun hanya bermula secara sambilan dan kecil-kecilan.

Bersandarkan kepada keinginan untuk hidup lebih selesa dan menambah pendapatan keluarga pasangan suami isteri Tukimon Watim, 63, dan Marhamah Marhani, 59, mencuba nasib berniaga mi simpul (siput) secara kecil-kecilan kira-kira enam tahun lalu.

Mereka bermula dengan modal RM500 untuk membeli bahan-bahan bagi memproses mi simpul dan membuat mengikut kemampuan.

Tanpa sebarang mesin canggi, pasangan suami isteri itu gigih mengusahakan apa yang telah dipelajari di rumah mereka di Kampung Sungai Nibong, Semerah Batu Pahat, Johor.

Dalam keadaan serba kekurangan ketika itu, mereka hanya mampu menghasilkan 20 hingga 25 kilogram mi simpul sehari untuk dipasarkan di sekitar kawasan Semerah sahaja kerana tidak mampu untuk menghasilkan produk lebih banyak.

Bagaimanapun, semakin hari permintaan terhadap mi simpul yang mereka usahakan bertambah dan mereka kemudian membeli sebuah mesin menguli tepung berharga RM1,500 bagi meningkatkan pengeluaran.

"Dengan adanya mesin penguli itu kerja-kerja membuat mi simpul lebih mudah dan jumlah yang dihasilkan juga semakin meningkat,'' ujar Tukimon.

Mereka tidak pernah meminta bantuan daripada mana-mana pihak tetapi kegigihan pasangan itu mendapat perhatian Jabatan Pertanian Daerah Batu Pahat yang telah memberi bantuan mesin pemotong berharga RM3,000 supaya mampu menghasilkan sehingga 40 kilogram mi simpul sehari.

Setelah produknya mula mendapat permintaan yang lebih tinggi, mereka mendaftarkan perniagaan atas nama Usahasama T & M Enterprise dengan label produk sebagai Mee Siput.

Kini mi simpul keluaran syarikat T & M ini semakin digemari kerana ia merupakan salah satu makanan ringan yang rangup dan popular di Batu Pahat juga Johor amnya.

Produk itu semakin mendapat permintaan yang tinggi tetapi mereka tidak mampu memenuhinya kerana tiada alatan atau mesin yang sesuai.

Bagaimanapun, kegigihan mereka sekali lagi mendapat perhatian Jabatan Pertanian Daerah dan sekali lagi diberi bantuan membina bangunan bernilai RM28,000 untuk meneruskan perusahaan kecil dan sederhana itu dengan lebih teratur.

Sebelum itu mereka melakukan kerja-kerja tersebut di kawasan rumah sahaja.

Menurut Marhamah, mi simpul yang telah siap di proses akan disusun di atas pemidang dan dijemur di bawah cahaya matahari sehingga benar-benar kering.

Katanya, masalah timbul sekiranya musim hujan apabila mi simpul tidak cukup kering dan ia akan dijangkiti kulat serta terpaksa dibuang dan ini mendatangkan kerugian kepada perniagaan mereka.

Untuk itu mereka berusaha mendapatkan alat pengering untuk membolehkan operasi berterusan walaupun hujan.

"Sekarang apabila hujan kami tidak lagi bimbang kerana sudah mempunyai tempat pemanas untuk mengeringkan mi smpul yang dikeringkan menggunakan cahaya matahari," kata Tukimon.

Permintaan yang semakin meningkat dan pemasaran yang semakin meluas menjadikan pasangan suami isteri ini tidak menang tangan untuk menyediakan tempahan yang diterima.

Pasangan itu dibantu oleh anak mereka, Mohd. Azri Yim, 30, yang bertanggungjawab memasarkan produk itu di sekitar negeri Johor juga menguruskan segala urusan penghantaran.

Marhamah berkata, mi simpul dijual pada harga RM5 sekilogram atau RM4 bagi 700 gram yang telah siap dibungkus sekiranya dibeli terus di kilang mini mereka.

Tukimon menambah, kini mereka dibantu oleh lima orang pekerja tetap dan sedia menerima pelatih yang ingin mempelajari pembuatan makanan ringan tersebut seperti yang dilakukan Mara baru-baru ini.

Beliau juga berkata, setakat ini ramai orang perseorangan atau pelancong datang untuk melihat sendiri bagaimana mi simpul dihasilkan dan meeka juga menerima lawatan daripada pelbagai pihak yang ingin melihat sendiri kegigihan pasangan suami isteri ini.

Kini mereka boleh tersenyum bangga apabila produk yang dihasilkan secara kecil-kecilan kini menjadi produk yang mendapat permintaan menggalakkan dan kehidupan mereka kini jauh lebih baik dari dahulu.
Sumber:Utusan Malaysia

LKM perkenalkan program tingkatkan pengeluaran biji koko

PENAMPANG 2 Ogos - "Program Koko untuk Rakyat" telah dilancarkan hari ini sebagai satu daripada inisiatif Lembaga Koko Malaysia (LKM) untuk melibatkan orang ramai dalam usaha meningkatkan pengeluaran biji koko negara.

Menteri Perusahaan Perladangan dan Komoditi Tan Sri Bernard Dompok berkata, peningkatan ini perlu kerana ketika ini pengeluaran biji koko negara belum pun mencapai 10 peratus daripada kapasiti pengisaran koko negara.

"Kapasiti pengisaran koko negara dianggarkan sebanyak 350,000 tan setahun, namun pengeluaran biji koko negara hanyalah sekitar 18,000 tan setahun.

''Kita banyak bergantung kepada biji koko diimport bagi pengisar kita, dengan aktiviti hiliran industri koko mencatatkan prestasi baik di Malaysia.

"Berikutan kekurangan koko, saya difahamkan bahawa terdapat pelabur di Malaysia yang pergi ke Indonesia untuk membuka kemudahan pengisaran mereka. Oleh kerana Indonesia menetapkan duti eksport 10 peratus bagi koko dieksport dari negara mereka, kita tidak boleh terus mengeksport dengan banyak dari mereka seperti sebelum ini," katanya selepas majlis pelancaran peringkat kebangsaan program tersebut di sini, hari ini.

Program tersebut yang melibatkan pemberian anak pokok koko yang telah dicantum secara percuma kepada rakyat, disasarkan untuk meningkatkan kesedaran mengenai tanaman ini di samping memberi pendapatan sampingan kepada rakyat.

Ia juga dijangka membantu menyumbang kepada sasaran pengeluaran biji koko tempatan kepada 40,000 tan setahun dalam tempoh lima tahun akan datang. Dompok menjelaskan Malaysia dan Sabah dahulunya pernah mengusahakan banyak tanaman koko namun apabila harga komoditi tersebut turun pada akhir 1980-an, ia dianggap tidak menguntungkan dan diganti dengan kelapa sawit berikutan nilainya yang tinggi.

Sementara itu Ketua Pengarah LKM, Datuk Dr. Azhar Ismail berkata dengan program-program koko yang sedia ada dan Program Koko Untuk Rakyat ini, Lembaga itu menyasar pengeluaran biji koko negara dapat menampung sekurang-kurangnya 30 peratus keperluan kapasiti pengisaran negara menjelang 2020.

Menyentuh program hari ini, beliau berkata, 1,000 anak pokok koko akan diedarkan sempena majlis pelancaran, dan sasaran mereka adalah untuk mengedarkan 1 juta anak pokok dalam lima tahun (dianggar melibatkan 1,000 hektar) iaitu purata 200,000 anak pokok dalam setahun.

Program itu mengalakkan tanaman koko di kawasan seperti di sekeliling rumah, pejabat, sekolah dan taman rekreasi.

Beliau berkata, LKM juga akan membantu memasarkan buah atau biji koko tersebut.

Pada 2009, pengisaran biji koko oleh industri pengisaran koko Malaysia berjumlah 279,228 tan. Malaysia mencatatkan pendapatan sebanyak RM3.2 bilion daripada eksport koko dan produk berasaskan koko pada tahun tersebut, turun sedikit daripada RM3.4 bilion yang diraih pada 2008.

- Bernama

Terbaik dari Malaysia

Badruddin Amiruldin (tengah) tertarik dengan produk minuman jus rosel selepas merasmikan Siri Jelajah Kempen Pembangunan Jenama 1Malaysia Best di Kuala Lumpur baru-baru ini.

INDUSTRI asas tani dan sektor pengeluaran agro makanan kini semakin mendapat penyertaan meluas dari kalangan masyarakat.

Melihat potensinya yang mampu memberi pulangan lumayan, ramai usahawan dan pengusaha perniagaan telah mula mencuba nasib dalam bidang tersebut.

Tambahan pula, bumi Malaysia yang mempunyai kelebihan dikurniakan pelbagai produk tani bermutu tinggi membuka lebih banyak peluang untuk mereka melaksanakannya dalam skala lebih besar.

Perkembangan positif itu sebenarnya bukan sahaja dapat memajukan bidang pertanian, tetapi juga mampu merangsang pertumbuhan ekonomi negara untuk jangka masa panjang.

Justeru, bagi menggalakkan usaha tersebut, kerajaan di bawah Kementerian Pertanian dan Industri Asas Tani (MOA) sentiasa komited menyokong sektor berkenaan melalui penyediaan khidmat nasihat dan penggalakan.

Selain bantuan teknikal, kajian dan penyelidikan (R&D) serta kewangan, fokus turut diberikan kepada mekanisme aktiviti pemasaran dan promosi.

Ini kerana, ketika ini terlalu banyak produk asas tani dan agro makanan yang dihasilkan tidak mendapat ruang pasaran meluas dan stabil.

Antara puncanya adalah, produk-produk ini dikeluarkan dalam pelbagai jenama yang menyukarkan proses pemasaran.

Mencari penyelesaian permasalahan itu, MOA baru-baru ini telah melancarkan jenama pengiktirafan produk asas tani negara yang dikenali sebagai 1Malaysia Best.

Matlamatnya adalah untuk mewujudkan identiti perakuan jenama bagi produk-produk pertanian selain meningkatkan profil dan aktiviti jualannya menerusi pelaksanaan serta pemantauan oleh Lembaga Pemasaran Pertanian Persekutuan (FAMA).

Menurut menterinya, Datuk Seri Noh Omar, penjenamaan tersebut merupakan lambang penyatuan produk-produk asas tani yang membawa imej kualiti terbaik.

''Ia bakal menjadi jenama unggul yang berperanan sebagai ikon identiti Malaysia di pasaran global dengan jaminan penghasilan produk-produk yang halal, berkualiti dan selamat.

''Selama ini terlalu banyak jenama yang digunakan oleh pengusaha-pengusaha kita. Jadi, menerusi 1Malaysia Best, ia diharap dapat memudahkan operasi pemasaran.

''1Malaysia Best merupakan satu pengiktirafan kepada produk-produk tempatan di mana para pengusaha masih boleh menggunakan jenama asal mereka,'' katanya ketika merasmikan jenama 1Malaysia Best di Subang Jaya baru-baru ini.

Idea penjenamaan tersebut sebenarnya diambil daripada pelaksanaan gagasan 1Malaysia yang mementingkan budaya cemerlang dalam pencapaian dan kemajuan.

Menerusi medium itu, ia akan memberi gambaran kepada umum bahawa produk dengan jenama 1Malaysia Best adalah yang terbaik dan memenuhi piawaian antarabangsa terutama dalam sistem perdagangan berteraskan eksport.

''Dengan adanya keyakinan ini, ia akan memantapkan lagi produktiviti pembangunan kluster sub agro makanan sekali gus melengkapkan rantaian bekalan, mengurangkan kos pengeluaran serta meningkatkan penglibatan sektor awam.

''Justeru, kementerian berserta agensi dan jabatan di bawahnya akan sentiasa berusaha membangunkan sektor ini dari segi peningkatan keupayaan dan pengetahuan usahawan tani,'' jelasnya.

Sumber:Utusan Malaysia

Khasiat limau bali

INOVASI ini dihasilkan daripada tisu buah limau bali muda (Citrus grandis) menggunakan teknik pengkulturan tisu. Ia berupaya digunakan sebagai sumber antioksida semula jadi dalam produk kesihatan dan makanan berfungsi.

Sumber antioksida daripada bahan semula jadi iaitu limau bali muda yang berpotensi tinggi menggantikan bahan sintetik yang kini menguasai pasaran.

Kelebihan CiTRUsX adalah kandungan asid askorbik yang tiga kali ganda lebih tinggi berbanding buah limau bali itu sendiri.

Produk ini juga mengandungi sebatian gandingan yang sama dengan buah limau seperti flavones, flavanones dan beberapa komponen lain yang melengkapkan fungsi sebagai antioksida dan ia hanya diperoleh dalam antioksida semula jadi.

Sumber:utusan malaysia

Tisu hasil dari proses kultur ini amat berpotensi dalam menghasilkan bahan sebatian semula jadi kerana ia terdiri daripada struktur sel yang homogen dan sememangnya tersedia untuk diaplikasikan ke dalam produk kesihatan dan makanan berfungsi tanpa perlu melalui proses pengekstrakan.

Sumber antioksida semula jadi dari tisu kultur buah limau bali muda ini boleh dicampurkan terus pada produk kesihatan termasuk vitamin, makanan berfungsi, minuman kesihatan dan produk penjagaan kulit.

Selain itu, ia juga mampu bertindak sebagai bahan pengawet semula jadi bagi memanjangkan jangka hayat produk.

Penggunaan buah limau bali muda dalam penyelidikan ini dapat mengurangkan pembaziran pembuangan buah limau bali muda yang dilakukan kebanyakan pengusaha tanaman itu bagi memberi peluang sebahagian buah saja membesar pada saiz yang dikehendaki.

Secara tidak langsung, penyelidikan ini turut memberi tambah nilai kepada industri penanaman pokok limau bali yang kebanyakannya tertumpu kepada pemasaran buah limau bali matang semata-mata.

Permintaan dan pasaran asid askorbik yang sememangnya tinggi di dunia masa kini memberi kelebihan kepada produk ini.

Tambahan pula ia dihasilkan secara semulajadi memberi kelebihan untuk dipilih apabila memasuki pasaran kelak